بومی مناطق نمیه گرمسیری مانند جنوب آفریقاست.جنس لیسیماکیا شامل حدودا ۱۵۰ گیاه چندساله و علفی و همیشه سبز و درختچه ای است.گونه ای که در ایران  به عنوان گیاه پوششی کاشته میشود L.nummularia`Aurea`  است.گیاهی چندساله همیشه سبزبا برگهای متقابل،تخم  مرغی پهن تا گرد با پایین قلبی شکل و به رنگ زرد طلایی به طول ۲ سانتی متراست. پهن شونده با رشد انبوه و با ساقه ریشه دهنده است که همزمان با گسترش در سطح زمین،ساقه ها در محل تماس با خاک ریشه میدهند.ارتفاع گیاه حداکثر به ۵ سانتی متر میرسد.به علت رنگ زرد طلایی برگهای آن به عنوان گیاه پوششی در عرصه ی چمن یا دیگر عرصه ها با رنگ زمینه متضاد قابل استفاده است.

نحوه گلدهی لیزوماکیا

در طول تابستان گلهای فنجانی شکل و منفرد شکل به رنگ زرد ظاهرمیشود ولی اگر گل آن مورد توجه نبوده و به خاطر برگهای آن کاشته می شود

نیاز لیزوماکیا

 به سرما نیمه مقاوم تا مقاوم است.درخاک غنی از مواد آلی و مرطوب اما با زهکشی خوب به طوریکه در طول تابستان خشک نشود. در محل آفتابی تا سایه نسبی به خوبی رشد میکند در شرایط سرد گیاه از بین رفته و در بهار دوباره سبز مبشود. در نور آفتاب برگها زردطلایی و در سایه رنگ سبز میشود.

تکثیر گیاه لیزوماکیا

از طریق کاشت بذر و تقسیم بوته قابل افزایش است که راجت ترین آن تقسیم بوته است برای این کار گیاهان را به عنوان پایه مادری در زمین با فاصله ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر کاشته و پس از ایجاد پوشش کامل لایه نازکی از خاک را روی گیاهان پخش کنید به گونه ای که ساقه ها را تا حدودی  پوشش  دهد.آبیاری را دهید که پس از ۲۰-۳۰ روز ساقه ها ریشه دار شده و میتوان آنها  را جدا کرده و در محل جدید کشت کرد.